ابداع روشی مبتنی بر «دی ان ای» برای از بین بردن سرطان
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۱۱۳۱۹
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، از این روش برای هدف گرفتن سلول های مربوط به سرطان دهانه رحم و سینه انسان و همچنین سلول های ملانوما بدخیم در موش ها استفاده شده است. در این روش یک جفت دی ان ای قاتل سرطان که به شکل کلیپس مو است به سلول های سرطانی تزریق شد. پس از تزریق این مواد آنها به مولکول هایی به نام میکرو آر ان ای متصل شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سلول ها به محض اتصال به میکرو آر ان ای ها، رشته های طولانی تری از دی ان ای تشکیل دادند که در حقیقت یک واکنش ایمنی را به وجود آورد.
سیستم ایمنی سلول های میکرو آر ان ای بیش از حد تولید شده را به عنوان عاملی خطرناک شناسایی کرد و در نتیجه واکنش ایمنی طبیعی بدن به کار افتاد و سلول های سرطانی را از بین برد.
محققان ژاپنی مبدع این روش مدعی هستند اختراع شان با نمونه های فعلی متفاوت است و در حقیقت سرآغازی برای عصر تولید داروهای جدید سرطان به حساب می آید.
پیش بینی می شود داروهای مبتنی بر دی ان ای و آر ان ای در شکست بیماری سرطان به محققان کمک کنند. زیرا آنها مولکول هایی حاوی اطلاعاتی حیاتی هستند که می توانند عملکرد زیست شناختی سلول ها را کنترل کنند.
البته این نخستین باری است که محققان توانسته اند یک شاخه دی ان ای به شکل کلیپس مو ابداع کنند که واکنش ایمنی طبیعی بدن را برای از بین بردن نوع خاصی از سلول های سرطانی فعال می کند.
آکیمیتسو اوکاموتو از دانشگاه توکیو و مولف ارشد پژوهش می گوید: نتیجه این تحقیق خبر خوبی برای پزشکان، محققان کاشف دارو و بیماران سرطان است. ما معتقدیم این روش گزینه های تازه ای برای توسعه دارو و سیاست های درمانی برای آنها فراهم می کند.
او در ادامه افزود: هدف بعدی ما کشف دارویی براساس نتایج این تحقیق و بررسی کارآمدی، میزان سمیت و پتانسیل روش های درمانی دیگر است.
نتایج این تحقیق در ژورنال «آمریکن کمیکال سوسایتی» منتشر شده است.
کد خبر 5666878 شیوا سعیدی قوی انداممنبع: مهر
کلیدواژه: سرطان دی ان ای تحقیقات علمی حاکمیت سایبری شرکت دانش بنیان فناوری نانو مایکروسافت فناوری فضایی توییتر معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری تحقیقات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دانشگاه تهران نوآوری شرکت متا نفت و گاز آر ان ای دی ان ای سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۱۱۳۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپسها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده میکند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک میکند.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یونهای محلول در آب برای انتقال سیگنالها در نورونها استفاده میکند، الهام گرفته اند.
یکی از ویژگیهای مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورونها اجازه میدهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.
این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد میآورد» و ما را به ساخت سیستمهای مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیکتر میکند.
«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، میگوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانههایی است که نه تنها میتوانند الگوهای ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.
ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانههای الکتریکی باعث حرکت یونها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون میشود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را میتوان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.
طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر میگذارد و این نشان میدهد میتوان کانالها را برای کارهای خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دانها همچنین در تلاش برای یافتن روشهای مختلف ترکیب این سیناپسهای مصنوعی هستند.
اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید میتواند برای طیف وسیعی از کاربردهای آینده مقیاس پذیر باشد.
مجریان این طرح میگویند اگرچه سیناپسهای مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. انها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار میکنند که از محیطی مشابه مغز استفاده میکند.
این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیندها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانهها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.
نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.
انتهای پیام/